20 kasım yani bugün Dünya Çocuk Hakları Günü Dünya üzerinde bir çok çocuk ya savaş ortamında ya da açlık sınırında yaşamını sürdürüyor. Bu koşulları ortadan kaldırmak için ve onlara daha iyi bir gelecek hazırlamak için 191 ülke tarafından Çocuk Hakları Sözleşmesi kabul edilmiştir. Türkiye'nin de 1990 yılında imzaladığı bu sözleşme toplam 54 maddeden oluşmaktadır.
Dünya Çocuk Hakları Günü
Ülkeler bu sözleşmeyi hazırlarken çocuğun kişiliğinin tam ve uyumlu olarak gelişebilmesi için mutluluk ,sevgi anlayış havasının içindeki bir aile ortamında yetişmesinin gerektiğini kabul etmişlerdir. Ayrıca çocuğun toplumda bireysel bir yaşam sürdürebilmesi için her yönüyle hazırlanmasının ve özellikle barış, değerbilirlik, hoşgörü, özgürlük, eşitlik ve dayanışma ruhuyla yetiştirilmesinin gerekliliğini savunmuşlardır.
Fakat dünya ülkeleri ve ülkemiz, çocuk haklarına ne kadar saygılı , onların daha iyi bir ortamda yetiştirilmesi ve daha iyi bir eğitim alabilmesi için neler yapılıyor. Bence çok fazla bir şey yapılmıyor. Sözleşmeyi imzalayan ülkeler çocukların barış içinde yaşamaları gerektiğini savunmuşlar belki ama Dünyadaki çocuklar ne kadar mutlu bunu sormak gerekiyor, çıkarlar uğruna savaşların eksik olmadığı bir dünyada onları ne kadar barış içinde yaşatabiliriz , daha doğrusu barışı sevgiyi , hoşgörüyü ne kadar anlatabiliriz ki, elbette elimizden geldiği kadar onların güzel ve daha kaliteli yaşamaları için ebeveynler ellerinden geleni yapıyorlar fakat bunu sadece ailede değil ülke genelinde yaymak gerekiyor bence. okullarda , hastanelerde ve sokaklarda ve çocukların olduğu her yerde çocuklarımıza karşı daha hoşgörülü olarak adım atabiliriz.
Unutmayalım ki çocuklar, biz büyüklerden çok daha farklı özelliklere ve fiziksel davranış ve psikolojik özellikleri olduğunu ve onların daha farklı ve özel ihtiyaçlara sahip olduklarını unutmayalım. Çocukların en büyük ihtiyaçları sevgidir. Çocuklarımızı büyütürken onların bizlere düşen görev , onların temel hak ve özgürlüklerinin korunmasını ve hayallerine ulaşabilmeleri için güzel bir çocukluk geçirmelerini sağlamaktır. İnsan çocukluğunda ne yaşarsa , ileride öyle olur örnek veriyorum siz çocuğunuzun yanında eşinizle tartışıyorsanız bizbirinize bağırıp çağırıyorsanız bu durum çocuğun psikolojisini bozar ve yaşadıkları şeyleri ileride kendide yaşayabilir.
Çocuklarımız bizlerin güvencesidir, onlar bizim yarınlarımızdır. Çocuklarınız ihmal eden ülkeler tükenmeye ve özlerini kaybetmeye mahkumdurlar. Çocuklarımızın çocuk hakları sözleşmesinde yer alan tüm hakları elde ettiği bir dünya ve savaşların olmadığı bir dünya temenni ediyorum.
Çocukları önemsemeyerek aslında ne kadar da yanlış davranıyoruz. Çocukların ülkenin geleceği konumunda olduğunu düşünürsek, gerek eğitimi, gerek özgürlükleri kendisine verilmiş bir şekilde yetiştirilmesi çok büyük önem arz ediyor. Umarım öyle bir dünyayı yavaş yavaş oluşturabiliriz…
İnşallah.
Çok haklısın, ne ekersek onu biçeriz, sevgiyle büyütürsek, ileride sevgi dolu bir yetişkin olur, aksi onun da sorunlu hatta psikopat bir yetişkin olmasına yol açacaktır. Sokakta görüyorum ana olacak kadın hatta kadın demek bile abes 'karı' diyorum böyle tiplere minnacık çocuğa ne olmuşsa bağıra çağıra tehdit ediyor !" yeminle öldürürüm", "bak keserim" ya öyle çamur tipler ki, karışsam bir şey desem 10 tane de o bana diyecek, durduk yere bütün günüm zehir olacak, bir şey yapamıyorum çocuklar için komşu çocuklarına sevgiyle davranmaktan başka o yüzden beni çok severler ama asıl görev devlete düşüyor herkesin çocuk sahibi olması yasaklanmalı, Çin bunu yaptı yıllarca, mesela ayyaşların, uyuşturucu kullananları kısırlaştırsınlar ama herkes "aaa insan hakları, bilmem ne" diye ayağa kalkar. Ben milletteki bu çelişkiyi, sahte sevgi pıtırcıklığını anlamıyorum ve çok kızıyorum, yahu adamın ayağında affedersin donu yok 6 çocuk yapıyor, ya da ayyaşın, esrarkeşin çocuğu ne olacak? Her gün dayak, hatta büyük ihtimalle tecavüz! Zaten genetik olarak da bozuk olacak o çocuk, hayır gelmeyecek ne kendisine, ne topluma. Bir toplum çocuklardan oluşur, o yüzden bir bitki gibi çok emek verip büyütmek lazım, her önüne gelenin çocuk sahibi olması kesinlikle yasaklanmalı.
Kalemine sağlık.
Kesinlikle… Çok haklısınız bazen bende görüyorum küçücük çocukları döven anne , babaları o tiplerden nefret ediyorum sanki o çocuğu dövünce çocuk bir daha yapmayacak dövmek yerine sevgiyle yaklaşılsa eminim ki çocuk yaptığı suçu bir daha yapmamak için elinden geleni yapacaktır.
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Ne yazık ki "mutlu" olarak bildiğimiz çocuklarımızın büyük bir kısmı da mutluluk anlayışını "AVM"lerde arayarak yetişiyor… Sonra mı?!..
Evet; konu çocuklar olunca sorun o kadar derin ve karmaşık ki.. Say say bitmiyor… Emeğinize sağlık.
Teşekkür ederim.