Nefret yaşamdan zevk almanızı , insanların güzel yanlarını görmenizi engeller. Hiç kimse saf iyi yada saf kötü değildir. Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Nefret dolu bir yaşam , mutsuz bir yaşamdır. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir. Çünkü affetmek bir seçimdir. Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. Affetmek bir süreçtir. Birdenbire bire affedişler bile bir sürecin ürünüdür.
Affetmek bir seçimdir. Amacı sizin rahatlamanızdır, Sizin özgürleşmenizdir. Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor yada ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğundan bir farklılık oluşturmayacaktır. O acılar sizin acılarınız. Affetmek kolay değildir fakat özgürleşmek için gereklidir. Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz yada haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek kişinin geçmişteki anıların esaretinden kurtuluşudur.
Kötülükler karşısında bile iyilikten ayrılmama ve hasımları dahi candan dost yapabilecek tavırlar içinde bulunma hedefi gösterilmiş ve denmiştir ki, ''İyilikle kötülük bir olmaz. O halde sen kötülüğü en güzel tarzda uzaklaştırmaya bak. Bir de bakarsın ki seninle kendisi arasında düşmanlık olan kişi candan, sıcak bir dost oluvermiş''
Evet kötülüğün kökünü en keskin kılıçlardan daha güzel kesecek olan şey ihsanla muamelede bulunmak ; Allah'ı görüyormuşcasına yada en azından O'nun tarafından görülüyor olma şuuruyla kötülüklere bile iyilikle karşılık vermektir. Mesela bir insan size ,''falanın oğlu dese'' ve babanızı inkar ederek hakarette bulunsa ; size düşen vazife , onun babasının en güzel yanıyla zikrederek , '' Sen şerefli bir babanın oğlusun , iffetli bir annenin çocuğusun. Seni de onlar gibi iffetli olarak biliyordum nasıl oldu da ağzından böyle yakışıksız bir söz çıktı, anlayamadım'' demektenn öte mukabelede bulunmamaktır. Zannediyorum sizin bu tavrınız kendi saygısızlığı altında bırakacak ve meselenin büyümesine mani olacaktır. Bazen hasma karşı tebessüm etmek onu ve onsan gelebilecek zararı defetmeye kafidir…
Bir kötülüğü bağışlarsanız, biliniz ki , Allah da çok bağışlayıcıdır, her şeye kadirdir.
Nisa Suresi , 149
Çok güzel öğütler ve katılıyorum. Nefret asit gibidir içinde olduğu kabı eritir diye bir söz okumuştum ancak bazı kötülükleri unutamıyorum, affedemiyorum.
Kalemine sağlık Gökhancığım.
Teşekkür ederim abla, okuduğun için teşekkür ederim. Gözlerine sağlık
Bazen affetmek rahatlatici oluyor bazen de affetmekle hata etmisim dedirten davranisla karsilasiyor insan. Affedilenin de ders almasi gerekir sanirim yoksa bir kisir döngü içine girer iliskiler.
Kesinlikle… İnsan affedildiğini anladığında. ''Yine hata yapsam yine affeder'' dememeli hiç bir zaman.
Çok güzel bir paylaşım olmuş kaleminize sağlık….
Teşekkür ederim.
Çok Güzel Bir yazı olmuş hocam…
teşekkür ederim Furkan
Güzel ve bilgilendirici yorumun için teşekkür ederim Ece abla.
Hayırlı Cumalar.
Konuyu çok güzel işlemişsin Gökhan oğlum.Tabii ki de kötülüğe verilecek misli tepki,ne vereni kötülük yaptığından pişman ,ne de bizi tatmin eder.En güzeli belki manalı bir bakışla verilen mesaj ,ya da mesafe koymak olabilir.Arkamızdan yapılan kötülükler için Allah'a havale etmek bir nebze üzüntümüzü azaltır.Eğer sık sık görmek zorunda kaldığımız biriyse bunu yapan ,devamı tehlikesi olabilir.Kötülük *başlığının altında cürme kadar giden çok çeşitli suçlar olan*düşmanca davranışlardır.''Acaba nerede yanlış YAPTIK ve ben bu kötülüğe neden layık görüldüm?''sorusunun cevabını aramak en uygun yoldur bence. Zaman geçmişse kötülüğün üzerinden ve hala unutamıyorsanız,o zaman çok canınız yanmış demektir. Genelleme yapamayız yaşadıklarımız ve diğer insanların yaşadıklarını kıyaslamak yanlışını da katarak bu konuda. . Başımıza gelenler siyah ve beyaz kadar uzak ve farklı olabilir.Yapılarımıza göre ya unutur,ya da ömrümüz yeterse dünyaya bir zaman daha katılmaya,kötülük yapanın bir şekilde cevabını ilahi adaletten aldığını görürüz.Bakara Sure’si , 109.ayet der ki=(bu husustaki)emrini yerine getirinceye kadar bağışlayın ve hoşgörün.Muhakkak ki Allah,her şeye kaadirdir. .Hayırlı cumalar oğlum .Ece ablan.Sevgilerim ve düşüncelerine olan her zamanki saygılarımla
Merhabalar.
Affetmek intikamdan daha yücedir, şefkat öfkeden daha güçlüdür.
Güzel bir yazıydı. Kalemine ve yüreğine sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
Merhabar Recep abi
Teşekkür ederim.
Boşuna dememişler affetmek bir erdemliktir diye.Her insan affetmeyi beceremiyor maalesef. Özgürleşme konusunda da katılıyorum kardeşim. Güzel yazı;)
Aynen abi, affetmek bir erdemliktir.
Teşekkür ederim abi
Affetmek, çok kritik, zor fakat çok önemli bir davranış bence hayatımızda. Bir taraftan insanın, 'böyle bir şeyi bana nasıl yapabilir?' diyerek kendini asla yanlış davranılamayacak kadar büyük görmesini engelliyor; bir diğer yandan karşısındakinin hatasını anlayıp, affetmenin ne kadar büyük bir erdem olduğunu görmesini sağlıyor. Hayatımızda yer vermeyi çoğu kez unuttuğumuz; ama bir denersek, bizi ne kadar ögzürleştirdiğine hayran kalacağımız bir davranış affetmek.
Çok önemli noktalara değinmiş, çok güzel açıklamışsınız; ellerinize sağlık :)
Teşekkür ederim.
Affetmenin çeşitli yönlerini yazmışsın. Ve çok da güzel ve yerinde olmuş. İnsanı özgürleştirdiği öyle doğru ki, hani derler ya "kendin için affet" diye. Kurtul esaretinden!
Teşekkür ederim.
blognuzu ve sızı oldukca sık gormeme rağmen bunca süre nasıl takıbe almamısım hayret :) bu gune nasipmiş :)) biraz geçmiş konulardan birinde yorum yapıyorum ama dıkkatımı cektı :)
Bu yazıyı okurken aklıma herkesın dedıgı kotuye bırsey olmaz ıyıyı de allah korur lafı geldi ne zaman bu lafı duysam işte tam ortada olduğumuz için sıkıntılı derim :)
Çok güzel anlatmışsınız teşekkürler :)
Hoş geldiniz
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.