Hayal ve Eylemi Ayırabilmek

 Hayallerinizi yaşamakla, eylemlerinizi yaşamak arasında ayrım oluşturmalı , her iki alanı ayrı ayrı algılamalıyız. Böylece hayallerimizin enginliği, yaşantımızın zenginliğiyle savaşmamış oluruz ”Şimdi  bilinciniz” şu andaki hayali veya fiili tüm yaşadıklarınıza değil, şu anda yapmayı seçtiğinize odaklanmalıdır. Kitap okurken, akşam izleyeceğiniz maçı hayal etmemelisiniz. Oturduğunuz parkta , gelecekte yapacaklarınıza ilişkin planlar kurmaya karar vermişseniz, ağaçlarda ötüşen kuşları duymamalısınız.

 Ruhumuz, potansiyel olarak, ”sonsuzlukta” yaşamak üzere yaratılmıştır. Sonsuzluk, ”şimdinin sonsuza dek” devam etmesidir. Sonsuzluk, gelmeyenden ve gidenden oluşmaz. Gerçek sonsuzluk, tüm zamanları şimdiye taşıyabilen; insanı, zamansal ve mekansal genişlikte dolaştırabilen sonsuzluktur. Evrenin yaratıcısının sevgisini kazananlar, gönderilecekleri Cennette böylesi bir sonsuzluğu yaşamaya hazırlanıyorlar. Dilediklerinde asırlar öncesinde, dilediklerinde asırlar sonrasında bulacaklar kendilerini. Arzuladıklarında , ahiret evreninin bir köşesinde veya aynı anda pek çok köşesinde uçuşacaklardır.

Dünyevi evrende, dünyanın cinsinden olmayan, ruhsal uzaydan getirdiğiniz bir boyut taşıyorsunuz: Ruhunuz kendi evreninin cinsine paralel özellikler gösterir: Ruhunuz sizi  Mars’tan  Venüs’e götürür; dinozorlar çağından, kıyamet gününe gönderir. Zamanlar ve mekanlar arasında çapraz yolculuklar yaparsınız.  Mutlak surette şimdiyi yaşayamazsınız. Bunu en iyi başaranlar, ölüm, açlık ve yokluk korkusu yaşamayan, hayatı, anındaki zevkiyle tadan hayvanlardır. Oysa evrenin hakimi bizi ruhumuz aracılığıyla sonsuzluk bilincine alıştırıyor. Hayal kurmalıyız; geçmişimizi, doslarımızı hatırlamalı, deneyimlerimizden ders almalıyız. Geleceğimize ilişkin planlar yapmalı, ümitli olmalıyız. Ancak bir eser üzerinde çalışıyorsak, sadece şimdiyi yaşamalıyız.