Bu yazımda epilepsi hastalarının kaçınmaları gereken davranışları ve yapmamaları gereken davranışlardan bahsetmek istiyorum. Öncelikle şunu belirtmek isterim ben doktor değilim sadece yaşadığım tecrübelerden yola çıkarak hazırladım bu yazıyı umarım faydalı olur. Epilepsi , halk dilindeki adıyla sara hastalığı dünya nüfusunun yaklaşık % 1’ini etkileyen bir hastalıktır. Epilepsi hastalığı her yaşta ortaya çıkabilir yaşlı veya genç insanlarda ortaya çıkabilir bir bakarsınız 60 yaşındaki insanda ortaya çıkar bir bakarsınız 1 yaşındaki bebekte ortaya çıkar yani bu hastalık yaş,cinsiyet ve ırk ayrımı yapmaz. Epilepsi zaman zaman gelen şuur bulanması ve kaybı ile görülen bedendeki istemsiz hareketler ile gözlenen bir hastalık çeşididir. Yaşanılan bir travma sonucu veya ateşli hastalıklar ve zehirlenmeler insanı epilepsi hastası yapabilir.
Şimdi kısaca epilepsi nöbeti geçirmemek için neler yapılabilir onlardan bahsetmek istiyorum.
Öncelikle kendi kafanıza göre hiç bir şey yapmayın , doktorunuz size neler yapmanızı söylüyorsa onları yapın örneğin ilaçlarınızı düzenli olarak kullanın ilaç dozunu yine kendi kafamıza göre değil de doktorumuzun verdiği MG’ye göre alalım doktorun verdiği ilaç’tan başka ilaç kullanmayın ve ilaçları zamanında alın.
Epilepsi hastaları uykusuz kalmamalıdır. Epilepsi hastası olan bir insan günde en az 7-8 saat uyumalıdır , alkollü içeçeklerden kaçınmalıdır ve en önemli maddelerden birtaneside epilepsi hastası olan kişilerin morali devamlı iyi olmalıdır tamam size katılıyorum insan bazen olmadık şeylere sinirlenebiliyor ama epilepsi nöbeti geçirmemek istiyorsanız eğer bu madde çok önemli inanın bana insanın moralinin iyi olması çok önemli.
Epilepsi hastaları yanında kimse olmadan denize girmemelidir , uzun süre araç kullanmayınız hatta elinizden geliyorsa hiç kullanmayınız şimdilik aklıma gelenler bu kadar arkadaşlar ileri ki zamanlarda yine epilepsi hastalığı hakkında yazılar yazacağım bütün epilepsi hastalarına geçmiş olsun Allah yardımcınız olsunç
Merhaba; 30 yaşımdan sonra Epilepsi hastası olan biri olarak öncelikle yazınızı beğendiğimi söyleyebilirim. Bu bilgiler için çok teşekkürler. Ben de küçük bir ek yapmak isterim. Kriz anlarımızda etrafımızdakileri bize bilinçli bir şekilde müdahale edebilmeleri için üzerimde bi ibare taşınmam gerektiğini düşünürken diye bileklikler satıyorlar. Hemen kendime bir tane aldım. Mutlaka tavsiye ederim.
Öncelikle rahatsızlığınız için çok ama çok geçmiş olsun demek istiyorum biliyorum nasıl bir hastalık olduğumu Rabbim düşmanımın başına dahi vermesin çok kötü bir hastalık ,Güzel ve bilgilendiri yorumunuz için ben teşekkür ederim , size bişey sormak istiyorum 30 yaşından sonra Epilepsi hastalığı olmanızdaki etken neydi paylaşırsanız ziyaretçilerimizi de bilgilendirmiş olursunuz
Yararlı bilgilere dokunulmuş, keşke herkes te bu konular hakkında yeterli bilgi olsa..
Teşekkür ederim umarım faydalı olmuştur
1.5 yaşımdan beri epilepsi hastasıyım. Şu anda 13 yaşımdayım. Ayrıca astım hastasıyım. İkisi de hala geçmedi. Benim astımımın geçmesi için ve (iki hastalığımdan da aldığım) vücudumdaki kortizonu atmak için yüzmeye gitmem gerekiyordu ama bunu kabul etmediler. O anda daha ufaktım. Benim için o kadar içler acısıydı ki bunu size anlatmam mümkün değil… Neredeyse bütün arkadaşlarım gidiyordu. benim onlardan farkım neydi ki…. Ama onlar benim nöbet geçirme sorumluluğumu üstlenmediler. Ayrıca benimle okulda 1. sınıftan beri alay ediyorlar kilom yüzünden, ama kortizonun beni şişirdiğini bilmiyorlar. Kalbim o kadar kırılıyor ki 13 yaşında bir kızım ben ayrıca size bir tavsiye vereyeyim hiç kimsenin fiziksel görünüşü ile alay etmeyin çok kalp kırıyor çünkü neyin neden olduğunu bilemeyiz. Ben nöbet geçireceğim zaman elim ayağım titriyor midem bulanıyor ve başım dönmeye başlıyor biraz sonrasında kendimde olmuyorum bana seslendikleri yankılı bir şekilde duyuyorum ama cevap veremiyorum. Uyandığımda bana ne olduğunu anlamıyor ancak 1-2 saniye sonra idrak ediyorum. Hala tedavi görmekteyim. Bir ara geçti sandık ama hastalık kendini saklamış. Bu hastalık kendini gizleyen hastalıktanmış. O yüzden geçtikten sonra da dikkat etmenizi tavsiye ederim…
Merhaba öncelikle bilgilendirici yorumunuz için teşekkür ederim, bende Epilepsi hastasıyım bu ayıp bişey değil utanmayın lütfen bu Allah'tan gelen bişey bende yaklaşık 17 yıldır epilepsi hastasıyım , bahsettiğiniz herşey bende de oluyor ama siz değil bırakın sizi o şekilde düşünenler utansın eskiden bende çok düşünürdüm arkadaşlarıma söyleyemezdim bile benimle alay ederler diye korkardım ama şimdi hiç takmıyorum kim ne düşünürse düşünsün önemli değil çünkü bu hastalık çok kötü bişey eğer kafanıza bişeyi taktığınız zaman mutlaka o gece nöbet geçirebiliyorsunuz yani hiçbirşeyi dert etmemeniz gerekiyor sizede hak veriyorum çünkü toplumumuzda o kadar bencil ruhlu insanlar varki , benim de hastalığım geçti diye düşündük bir ara 3 yıl hiç nöbet geçirmedim ama sonra yine başladı ve şu anda yine ilaç tedavisi görüyorum son olarak şunu belirmek istiyorum bu hastalık ülkemizde ve dünyada bir çok kişide mevcut lütfen o yüzden o tür şeyler düşünmeyin kendi kendize şunu söyleyin , Beterin beteri vardır deyip halimize şükredelim
Ben 16 yaşındayım,kendimi bildim bileli bu lanet hastalıktan çekiyorum,arkadaşlarımla dolaşma isteğimi yok etti,kendime güvenim kalmadı,sürekli bayılma korkusuyla yaşıyorum,en ufak baş dönmesinde aha gene geliyor diyorum içimden,hayır bu hastalık yetmezmiş gibi bir de fakiriz,sanki hayat seni mutlu etmicem mını kıdığımmınn diyormuş gibi hissediyorum,intihar edecek kadar götüm olsa,çoktan etmiştim.
Düşmanımın bile başına gelmesini istemem,herkese geçmiş olsun,okuduğunuz için sağ olun.
Berkay kardeşim çok çok gemiş olsun. Rabbim şifalar versin, Sana birkaç tavsiyede bulunmak istiyorum Bende çok uzun yıllardır çekiyorum bu hastalığı ilk başlarda yani bundan yaklaşık 14 – 15 yıl öncesine kadar aynı korkular bende de vardı evden çıkamıyordum sanki her an bayılacakmışım gibi bir his vardı içimde fakat kendi kendime şunu dedim '' Ölüm gelecekse her yerde gelir'' dedim ve yaşamaya devam ettim Yani Allah bu hastalığı bize verdiyse bir bildiği vardır mutlaka o yüzden sana tavsiyem her zaman olumlu düşün ki her şey olumlu olsun her an bayılacakmışım korkun olmasın ve ilaçlarını mutlaka ama mutlaka düzenli içmeye özen göster elimden geldiği kadar günde 7 – 8 saa uyumaya çalış ve kafana hiçbir şeyi takma , kafana bir şeyi taktığın zaman bu nöbet geçirmende çok büyük etken oluyor. Kendimden biliyorum tekrar çok geçmiş olsun
Sanırım artık ben de bir epilepsi hastasıyım.
Öncelikle geçmiş olsun Burak, eğer nöbet geçirdiysen hemen bir nöroloji doktoruna git ilerlemeden önlemini al.
Yazınızı beğendim. Moral gerçekten çok önemli. Benim sitemde de epilepsi ile ilgili yazılar var. Uğramanızı öneririm
Teşekkür ederim Barış bey
merhaba öncelikle herkese geçmiş olsun diyorum. benim sevdiğim bir adam var ve bana dün epilepsi hastası olduğunu sana söylemem gerektiğini düşündüm istersen beni bırakabilirsin dedi. hastalık hakkında bi fikrim yoktu onu duyana kadar sonra dünden beri araştırıyorum bilgi topluyorum. buarada erkek ark. onu bi hastalık yüzünden bırakmayacağımı hayatın bi getirisi olduğunu benimde yarın başıma bişey gelirse sen beni bırakıp gidecek misin yani dedim ve onun yanında olduğumu söyledim. sorum şu aslında kb. uzadı baya eğer yanımda nöbet geçirirse yada kötü bişey olursa benim ne yapmam gerekiyo nasıl yardımcı olurum ona bilgi verirmisiniz..
bu hastalık tamamen geçer mi 27 30 yıldır mesela hasta olan biri için
Öncelikle çok geçmiş olsun, epilepsi nöbetleri ne sıklıkla oluyor bilmiyorum ama şunu söylemek istiyorum. Epilepsi rahatsızlığı olan bir kişi hayatına devam edebilir yani çalışabilir, evlenebilir. Bu rahatsızlık bunlara engel değildir. Kontrollerini düzenli bir şekilde yaptırıp ilaçlarını da düzenli bir şekilde kullandığı zaman kolay kolay nöbet geçirmeyecektir, geçirse dahi ilaçlarını düzenli bir şekilde içtiğinde ve kontrollerini düzenli bir şekilde yaptırdığında nöbetler en aza inecektir.
Epilepsi rahatsızlığının bir kaç çeşidi var. Bazıları uyku esnasında nöbet geçirirken bazıları aniden düşüp nöbet geçirebiliyor. Bazıları çok şiddetli olmayan epilepsi hastaları belli bir süre sonra örnek veriyorum 10 – 15 yıl sonra geçerken, bazıları daha fazla sürebiliyor.
Arkadaşınız yanınızda nöbet geçirdiğinde;
– Kafasının altına yumuşak bir şey koyarak veya yere oturup kafasını kucağınıza alabilirsiniz.
– Hafiften yan çevirip dilinin boğazına kaçmasına engel olabilirsiniz.
– Nöbet esnasında kolonya vb gibi ağır kokular sakın koklatmayın. Çünkü bu tür ağır kokular nöbet geçiren kişinin nefes almasını daha da zorlaştıracaktır. Sadece su ile yüzünü hafifçe yıkayın. Soluk almasını sağlayın.
– Nöbet geçtikten sonra, nöbet çok şiddetli geçtiyse, nöbet esnasında vücutta kasılma olduğu için bacakları biraz ağrıyabilir. Hemen kaldırmayın.
– Nöbet esnasında ilacını içirmeye çalışmayın ilaç boğazına kaçabilir.
Arkadaşına tekrar geçmiş olsun, uyku düzenine ve ilaçlarını düzenli kullanmaya her şeyden çok daha dikkat etsin. İnşallah zamanla iyileşecektir. En azından bunlara dikkat ettiğinde nöbet geçirmesi en aza inecektir inşallah.
Merhaba, ben de epilepsi hastasıyım ve size kendi deneyimlerimi anlatmak istiyorum.
Öncelikle 10 yaşımdan 16 yaşıma kadar çok dalıyordum. Mesela basketbol oynuyoruz arkadaşlarımın anlattığına göre ben birden sabit bir noktaya bakarak yürüyormuşum bu 5 saniye falan sürüyormuş. Bir şey olmaz dedim geçtim, 16 yaşımda sabah 7’ye kadar alkollü bir ortamda oturup sohbet ettik, sabah 8 gibi güneşin altında yürürken birden nöbet geçirmişim (alkol+uykusuzluk+ışık+açlık. Kriz için gerekli her şey hazır), gözümü hastanede açtım. Doktorlar epilepsi hastasısın dedi ilaç verdi fakat ben 1 ay içip bıraktım. 19 yaşıma kadar hiç nöbet geçirmedim fakat 19’un sonlarına doğru kendimce depresyona girdim. Sigara alkol uykusuzluk her şey var dönem..
Neyse efendim, 19 yaşımdayım ve sabaha kadar playstation oynadım (playstationlar açılırken fotosentetik epilepsi hastaları oynayamaz diye uyarı verir). Sabah saat 7 oldu playstationu kapattım karnım çok açtı o sıra HAYATIMIN EN BÜYÜK TECRÜBESİNİ YAŞADIM.
Öncelikle birden bayılmışım, gözümü açtığımda babam ve komşular beni yerde sabit tutmaya çalışıyor, ben o sıra nefes alamıyorum. Nefes almak için çabalıyorum fakat nefes alamadıkça gözlerim kararıyor ve ben daha çok nefes almaya çalışıyorum, gözlerim daha çok kararıyor. Kendimce kısır döngüye girdim yani :D Neyse efendim nefes alamayınca kendi içimden “ben gidiyorum hadi eyvallah” diyip kendimi saldım. O sıra efsane ötesi bi rüya+halisünasyon gördüm. Kıyısı gözükmeyen bir denizin ortasındayım ve saat tahminen akşam üstü 5 gibi. Güneş böyle battı batacak, gözlerim o manzarada tuborg goldu aradı.. Neyse devam edeyim, ben suyun üzerinde yüzerken birden kulaklarımda çok yüksek bir vana açma sesi geldi. Sürekli o ses var. Ben tam noluyoruz aq derken bi anda dev bi ahtapot sağ bacağımdan tutup beni suyun altına doğru çekti. Suyun altına tüm vücudum girince kulaklarımdaki o ses gitti ve gözümü hastanede açtım.
Kriz geçirirken vücudum o kadar güçlü kasılmış gibi kriz esnasında sol omzumdaki lifler param parça olmuş. Sırf bu yüzden okula ara verip ameliyat oldum.
Heyecanlı hayatımı anlatmaya devam ediyorum;
O son ahtapotlu fantastik nöbetten sonra 1 yıl boyunca ayda 2 kere nöbet geçirmeye başladım. Doktorun verdiği ilaç hiç bir işe yaramadı. Ayrıca bu arada başka bir nöbet sırasında diğer omzum da defalarca çıktı o omzumdaki da ameliyat oldum derken Ankara’da bir doktor bulduk merak edenler (vutututumotornecla@gmail.com adresine mail atsınlar doktorun adını vereyim, burdan reklam olmasın), doktor bana bir ilaç verdi ve onu düzenli bir şekilde kullanmaya başladım.
İlaç nöbetlerimi tamamen geçirdi fakat bu sefer de aptallık yaptı. Okula tekrar başladım ve derslerden hiçbir şey anlamamaya başladım. Her gün gittiğim yolları karıştırmaya başladım. Böyle işin diyip ilacı kendi kendime bıraktım. Toplam 2 ay civarında kullanmadım bu süreçte okulda sağlam bir ortalama yaptım.
Neyse efendim okulda artık son finale gircem uykusuzum, finale yetişemem diye bir şey yemedim yani karnım aç. Öyle sınava girince sınav esnasında nöbet geçirmişim, gözümü yine hastanede açtım :D
Sonra yine aynı doktora gittik, doktor bana salak mısın sen niye bırakıyorsun dedi aptallık yapıyordu bırakmasam okulda kalırdım dedim o da böyle ilaçları bir anda kesersen komaya girersin diyip bana İlber Ortaylı bakışı attı. Orda öğrendim ki ilaçları bir anda bırakmak feci sonuçlara yol açıyor.
Neyse efendim doktor en son başka bir ilaç daha verdi, şuan onu düzenli kullanıyorum ve bir sorunum yok.
Merak edenler için şuan 21 yaşındayım, Ankara Üniversitesinde bilgisayar okuyorum, 4/3.16 ortalama yaptım, 2 farklı enstrüman öğrendim, 2 elimle birden yazı yazmayı öğrendim, biraz da narsistleştim, Erasmus sınavına girdim sonuç iyi gelirse seneye yurt dışına çıkıp hayatımı kurtarcam. Bunlar hastalıktan sonra olanlar..
Peki ben bunları neden yazdım ? Bu hastalık hayatınızı ne kadar kötü yönde etkilerse etkilesin size muazzam + katıyor. Epilepsi hastası dahilerine bakın anlarsınız :) Ayrıca ben okula ara vermeden önce tüm derslerden kalıyordum fakat epilepsi sonrası başlayınca resmen shotdown yaptım :D Hastalık gerçekten düşünce mekanizmanızı güçlendiriyor. Beyinde o kadar güçlü elektriklenme olurken nöronlarınız halay çekiyor, loblarınız gevşiyor bu da düşüncenize yansıyor…
Sakın epilepsi hastasıyım diye kötü düşünmeyin, siz epileptiksiniz beyler bayanlar, büyük düşünün..
Ayrıca burda sizin yazdıklarınızı okuyorum da ölmüşsünüz ağlayanınız yok. Toplayın kendinizi, ben hastayım hayattan nefret ediyorum tarzında konuşmak nedir ? Diğer insanlar hayatı normal modda oynarken siz hard modda oynuyorsunuz o kadar, büyütecek bir şey yok.
Şimdi size tavsiyelerim: Işığa bakmayın, aç kalmayın, uykusuz kalmayın, kakao tüketmeyin, fazla heyecan yapmayın (2 kere heyecan yaparken nöbet geçirdim), ilaçlarınızı düzenli kullanın.
Sorunuz veya aklınıza takılan bişey varsa: vutututumotornecla@gmail.com adresine mail bırakın, geri dönüş yaparım. Herkese geçmiş olsun :D
Kardeşim öncelikle sana geçmiş olsun demek istiyorum. İnşallah en kısa zamanda eski sağlığına kavuşursun. Evet doktor doğru söylemiş bu tür ilaçlar birden kesildiğinde daha kötü sonuçlara yol açabiliyor.
Sana katılıyorum. İnsan, epilepsi hastası oldu diye hayattan vazgeçmemeli. Hayata daha çok sarılmalı. Nöbet geçirdiğimde benimde vücudum kasılıyordu ama seninki çok fazla kasılmış kardeşim. Daha önce bu kadar şiddetli epilepsi nöbeti geçiren duymamıştım.
Yaşadıklarını ve tecrübelerini anlattığın için ve bilgilendirmelerin için teşekkür ederim. Bu tecrübeler eminim ki bir çok kişinin işine yarayacaktır.
Merhabalar 20 yaşındayım çocukluk ergenlik döneminde 6 yıl kadar epilepsi hastasıydım tedavi görüp ilac kullandım ve tedavim bitti şuan nöbet dışında hastalığımın tetiklediği şeyleri tekrar yaşıyorum hastalığım tekrarlar mi
Merhabalar.
Öncelikle geçmiş olsun. Umarım en kısa zamanda eski sağlığınıza kavuşursunuz umarım.
Aynı durumu daha önce bizzat kendim yaşadım. İlaç tedavisini doktora danışmadan bıraktım. Hastalık geçti diye düşünmüştük, bir süre nöbet geçirmedim ama ilaç kullanmayı kestikten bir kaç yıl sonra nöbet geçirmeye tekrar başladım.
Şu anda son 6 yıldır Allah’a şükür yaklaşık 6 yıldır nöbet geçirmedim. Nöbet geçirmeye tekrar başlayabilirsiniz.( ki inşallah böyle bir şey olmaz ) size tavsiyem ilk fırsatta doktorunuza başvurun doktora durumunuzu anlatın. İlaç kullanımına tekrar başlatabilir.
Tekrar geçmiş olsun.
Merhaba ben 5 senedir epilepsi hastasıyım ilk başlarda doktora annemle giderdim ve annem kabulllenemezdi o kabullenmediği gibi bende ne olduğunu açıkçası bilmezdim. Aradan bir kaç ay geçti bende ilaçları bıraktım defalarca uykudan uyanıp nöbet geçirdim benimkisi yorumlarda ki gibi değil gece nöbetleri ve inanın uyku uyumaya korkar oldum gittikçe öz güvenimi kaybettim şimdi ise yine bir sağ kol uyuşması beni uyandırdı bu arada ilaçlarımı yakın bir senedir kullanıyorum kendime dikkat ediyorum Allah’a şükür krizim yok fakat korkuyorum geleceğini anlıyorum ve elimden ne gelir bilmiyorum bu konu hakkında bana bilgi verir misiniz bu arada ben 19 yaşındayım geçen sene üniversitesi sınavına girdim ve sırf hastalığım yüzünden gitmek istemedim :( evet engel değil biliyorum ama işte korku beni anlıyordursunuz anneme gelecek olursak o yine kabullenmiyor. Gece kol uyuşmasına uyanınca bazen sabah ilaçlarımı alıyorum ona güvenip tekrar uykuya dalıyorum babam kalp hastası ben kriz geçirince uyanmam bazen 2 günü alıyor hayati tehlike atlatmışlığım var ürkütücü ama bununla yaşamaya alıştım başka çarem yok sizde öyle yapın ne olursa olsun korkmayın geleceği varsa göreceği vardır derler ya hani karşısında savunmalı bir şekilde durun İnşallah rabbim daha kötüsünü vermez ve bir an önce bizi eski sağlığımıza kavuşturur
Öncelikle çok geçmiş olsun. İnşallah en kısa zamanda eski sağlığınıza kavuşursunuz. Benimde nöbetlerim gece uykuda oluyordu genelde, Allaha’a şükür son 6 yıldır nöbet geçirmedim. Fakat ilacımı düzenli olarak kullanıyor ve 6 ayda bir rutin kontrollerimi yaptırıyorum sonuçlar iyi çıkıyor.
Size tavsiyem;
İlaçlarını düzenli bir şekilde doktorunuzun verdiği dozda için.
Stresten olabildiğince uzak durun.
Uykusuz kalmayın günlük en az 8 saat uyumaya çalışın.
Bilgisayar, telefon gibi elektronik cihazlara elinizden geldiği kadar az bakmaya çalışın. Çünkü ekran ışıkları zararlı oluyor.
Yakın çevrenizdeki insanlara, arkadaşlarınıza epilepsi hastalığınızın olduğunu söyleyin. Eğer onların yanlarında nöbet geçirirseniz onlar da neler yapacaklarını bilsinler.
Rabbim acil şifalar versin inşallah en kısa zamanda tekrar eski sağlığınıza kavuşursunuz.
Bu arada ben az önce anlattığım gibi gece nöbetlerini geçireceğimi anlayınca kolumla hareketler yapıp kolumu rahatlatıyorum ve vitiligo hastasıyım onları kafaya takmamak mümkün değil güneşi çıkmam vitiligom için zararlı fakat epilepsi d vitamini için faydalı napacağımı hangisi ile baş edeceğimi bilemiyorum fakat yılmadan yıkılmadan ayaktayım şimdiden cevaplar için teşekkür ederim vitiligo hakkında bilginiz varsa bana fayda sağlayacak türde cevap verirseniz mutlu olurum bu arada bilmeyenler için vitiligo vücudda belirli yerlerde rengi pigmentini kaybetmiş ve beyaza dönmüş bölgeler stresten kaynaklandığı söyleniyor ve inanın tedavisi hala bulunamadı ben vitiligo olduktan sonra epilepsiye yakalandım çok uzun uzadı anlattım vaktinizi çaldım sabahın 4.30 nda uyanınca malum :( bir de doktorum bana evlenme dedi senin gibi hastalar için daha iyi olur anne olmanda sıkıntı yaşarsın evlilik hayatı stresli vs vs ben zaten henüz küçüğüm bile diyemedim öylece yutkundum 3 senedir sevdiğim adam beni bu yüzden bıraktı inşallah onun başına gelmez sağlıcakla kalın dostlarım.
Vitiligo hastalığını daha önce duymamıştım. Eğer epilepsi için D vitamini ihtiyacınız varsa ve bunun için güneşe çıkmanız gerekiyorsa, bunun yerine güneşe fazla çıkmayıp, D vitamininin olduğu gıdaları tükebilirsiniz.
Doktorunuz, evlenme diyerek bence yanlış düşünmüş, çünkü epilepsi hastası olan bir çok kadın var ve çocukları da var. Siz ilaçlarınızı düzenli bir şekilde kullandığınız sürece ve birazda dikkat ettiğiniz takdirde nöbetler zamanla azalacak hatta hastalık tamamen geçecektir. ( Bir çok epilepsi hastası olan kişi zamanla hastalıktan kurtuluyor. )
Erkek arkadaşınız bu yüzden sizi terk ettiyse zaten sizi hak etmiyordur. Bu duruma üzülmek yerine bence sevinin ki sizi hiç sevmeyen, aşık olmayan birinden kurtulmuşsunuz. Eğer sizi sevseydi zaten sizi hiç bir durumda yalnız bırakmazdı.
İnşallah en kısa zamanda sağlığınıza kavuşur ve ömür boyu mutlu olabileceğiniz ve gerçek aşkı yaşayacağınız bir kişi çıkar karşınıza.