Hani biz çok insan seven , çocukları seven bir milletiz ya , genelleme yapmıyorum ama bu kavramlar ''Ben küçük çocukları çok seviyorum, çocuklar bizim geleceğimizdir.'' gibi kavramlar bir çok kişi için geçerli değil ve çoğu kişi sadece kendini , kendi çıkarını düşünüyor ne yazık ki, aslına bakarsanız ''Ben küçük çocukları seviyorum'' diyenlere de inanmıyorum. Neden derseniz eğer gerçekten biz küçük çocukları seviyor olsaydık bugün sokaklarda bu kadar çocuk olmazdı. Sokaklarda çocuk yaşta dilenenler olmazdı , çocuk yaşta henüz oyun çağında olan çocuklar köle gibi çalıştırılmazdı.
Eğer ayrılan veya ayrılmak zorunda olan eşler çocuklarını biraz sevselerdi belkide ayrılmazlardı evet bazen insanlar gerçekten çok ciddi sebepler yüzünden ayrılmak zorunda kalabiliyor ama yine de belli günlerde sırf çocuklarımız mutlu olsun. Çocuklarımız ile haftada veya ay da bir defa da olsa birlikte olalım vakit geçirelim düşüncesi ile sırf çocukları için arada sırada da olsa birbirlerine katlanmak zorunda olan anne ve babalara hayranım. Ayrılmışlar ama sırf çocuklarının mutlulukları için birbirlerini sevmiyor olsalar dahi bir araya gelebiliyorlar.
Çocuk yaşlarda zorla çocuklarını evlendirenlere , çocuğun eğitim hakkını elinden alan anne ve babalara elimden gelse ömür boyu ceza veririm insanlar neden çocukların eğitim hakkını elinden alır, neden erken yaşlarda evlendirirler çocuklarını anlayamıyorum.
Geçen gün bir evlendirme programını izlerken beni çok etkileyen bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. kocasından ayrılan ve bir çocuğu olan bir kadın evlendirme programında taliplerini ararken kendisine bir talip geldi ve henüz aradaki paravan açılmadan birbirlerini tanımaya başladılar, ( birbirlerine sorular sorarak ) kadına talip olarak gelen adam , kadını çok beğendiğini , açık olduğunu ve isteyerek geldiğini söylüyordu inanır mısınız adamın neredeyse kalbi duracaktı heyecandan hani çok beğenerek geldiğini söylüyordu adam sanırım o yüzdendir ( daha konuşmadan nasıl aşık oluyorlar onuda anlamış değilim) her neyse kadın daha önce başından bir evlilik geçtiğini ve bir tane çocuğunun olduğunu söyledikten sonra adam ne yapacağını bilemedi ve paravanı açtırmamak için elinden geleni yaptı. Adam; Ben sizin çocuğunuzun olduğunu ve daha önce evlendiğinizi bilmiyordum bu şartlarda sizinle evlenemem dedi ve kadın ağlamaya başladı, her neyse uzatmayacağım adam stüdyodan çıktı kadın ağlamaya başladı, kadın paravan açılmadığı için ağlamıyordu kendisi ile alay edildiği için ağlıyordu göz yaşlarını tutamıyordu kadın,
Orada olmak ve o adama sadece bir çift bir şey söylemek isterdim ''Madem ki bu kadını daha önce dinlemedin, neden o halde kadın ile alay ediyorsun kardeşim'' diye sorardım tamam senin de kendine göre kriterlerin olabilir saygı duyarım ama orada o hareketi yapamazsın eğer gerçekten bir insan olarak düşünüyorsan kendini ve karşıdaki insanı bile düşünmüyorsan bunu kendi vicdanın için yapmazdın. En azından madem böyle bir kriterin var paravan açıldığında diyebilirdin karşındaki insanı incitmeden , kırmadan
Sonuç olarak eğer çocukları sevdiğimizi söylüyorsak onların geleceği için , onların mutlulukları için elimizden geleni yapmalıyız. Onları küçük yaşlarda henüz oyun yaşlarında evlendirmemeliyiz , elimizden geldiği kadar sahip çıkmalıyız.
Sorun çaresizlik değil, isteksizlik… İsteksiziz; çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey içimizdeki isteği öldürmektir.
Abi o programa çıkan insanlardan ben korkuyorum zaten :D Güzel tespit emeğine sağlık.
Aynen kardeşim, Teşekkür ederim
Merhabalar.
Ülkemizde gerçek sevgi, şefkat, ilgi ve merhamet gören çocuk sayısı, bir elin parmakları sayısı kadar azdır.
Çocuklarına yeteri kadar sevgi, ilgi, şefkat ve merhamaet göstermeyen aileler, ileride bu hatalarının faturasını ülke ile birlikte çok ağır bir şekilde ödemektedirler.
Anne ve babalara da şöyle bir mesajım olacak: Sevmeyeceğiniz, ilgi, şefkat ve merhamet gösteremeyeceğiniz çocukların kanına girmeyin lütfen!..
Selam ve dualarımla.
Kesinlikle… Çok haklısınız Recep Bey
Cok dogru tesbitler… maalesef ülkemiz bu konularda sinifta kaldi.
Umarım bundan sonraki nesiller bu konularda daha iyi olurlar.
Bunlar dışında bir de çocukları sevdiğini söyleyip onları hayince döven insanlar yok mu… Sırf sadece göz boyayan o insanlar…
Bu güzel tespitlere ben de bunu eklemek isterim.
Aynen kardeşim, O tür insanlardan nefret ediyorum ben , çocuklarını döven insanlardan
Merhaba, ne kadar yararlı ve okunası bir blogmus boyle.. İyi ki bu etkinliği yapmışım da farkettim sizi. Çok teşekkürler. Hemen takibe aldım. Memnun oldum, sevgiler.
Hoşgeldiniz Fulya Hanım, Teşekkür ederim güzel yorumunuz için bende memnun oldum. Sevgiler